انتقال انرژی عظیم خورشید از مزارع فضایی به زمین
تاریخ انتشار: ۶ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۹۷۶۶۵۵
پژوهش جدید این دانشگاه ساری و دانشگاه سوانسی نشان می‌دهد ایده تولید پنل‌های خورشیدی کم‌هزینه و سبک که می‌توانند در فضا انرژی تولید کنند، قابل اجراست.
به گزارش همشهری، این پژوهش که اولین نمونه در نوع خود است، پس از ردیابی کردن یک ماهواره در طول ۶ سال نشان داد که پنل‌ها چگونه انرژی تولید می‌کنند و تابش خورشیدی را تاب می‌آورند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
کریگ آندروود، استاد بازنشسته مهندسی فضاپیما می‌گوید: داده‌های دقیق ما نشان می‌دهند که پنل‌ها در برابر تشعشع مقاومت کرده‌اند و ساختار نازک آنها در شرایط ناملایم حرارتی و خلاء فضا خراب نشده است.
به گفته او، فناوری سلول‌های خورشیدی بسیار کم‌جرم می‌تواند به ساخت نیروگاه‌های خورشیدی بزرگ و کم‌هزینه بینجامد که در فضا مستقر شوند و انرژی پاک را به زمین بیاورند. اکنون ما اولین شواهد را در اختیار داریم که نشان می‌دهند این فناوری به طور قابل اعتماد در مدار کار می‌کند.
پژوهشگران «مرکز تحقیقات انرژی خورشیدی» دانشگاه سوانسی، سلول‌های خورشیدی جدیدی را از کادمیوم تلورید تولید کردند. این پنل‌ها مساحت بزرگ‌تری را پوشش می‌دهند، سبک‌تر هستند، قدرت بسیار بیشتری نسبت به فناوری کنونی دارند و تولید آنها نسبتا ارزان‌تر است.
دانشمندان دانشگاه ساری، تجهیزاتی طراحی کردند که عملکرد پنل‌ها را در مدار اندازه‌گیری می‌کنند. ماهواره در مرکز فضایی ساری با مشارکت گروهی از مهندسان کارآموز «آژانس فضایی الجزایر» (ASAL) طراحی و ساخته شد.
اگرچه توان خروجی سلول‌ها با گذشت زمان کمتر شد، اما پژوهشگران معتقدند یافته‌های آنها ثابت می‌کند که ماهواره‌های انرژی خورشیدی کارآیی دارند و می‌توانند از نظر تجاری بادوام باشند.
دان لمب، پژوهشگر دانشگاه سوانسی گفت: آزمایش موفقیت‌آمیز پرواز این محموله از سلول‌های خورشیدی جدید و نازک، فرصت‌های مالی را برای توسعه بیشتر این فناوری افزایش داده است. آرایه‌های خورشیدی با مساحت بزرگ برای کاربرد‌های فضایی، بازاری است که به سرعت گسترش می‌یابد و فناوری‌هایی از این دست، به گسترش شهرت جهانی بریتانیا در فناوری فضایی کمک می‌کنند.
منبع: فرارو
کلیدواژه: پنل خورشیدی قیمت طلا و ارز قیمت موبایل سلول ها پنل ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۹۷۶۶۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سیاره مشتری به شکل‌گیری قمر زمین کمک کرده است
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، به نظر می‌رسد که رویداد موسوم به بی‌ثباتی بزرگ که هرج و مرج را در بین سیارات ایجاد و غول‌های گازی را در مدار‌هایی که امروز می‌شناسیم مستقر کرد، بین ۶۰ تا ۱۰۰ میلیون سال پس از تولد خورشید رخ داده است.
دانشمندان بر این باورند که سیاراتی نظیر مشتری با بی‌ثبات کردن مدار یک پیش سیاره به شکل گیری قمر زمین منجر شده باشند.
به لطف مطالعات ترکیبات و مکان انواع مختلف سیارک‌ها و دنباله‌دارها، دانشمندان دریافته‌اند که این حادثه در اوایل تاریخ منظومه شمسی رخ داده است. با این حال، هنوز پازل‌هایی درباده اینکه چگونه همه چیز دقیقاً از بین رفته یا شکل گرفته، حل نشده است.
به عنوان مثال، دانشمندان دریافته‌اند که اجرام منظومه شمسی که امروزه می‌بینیم، از جمله زمین، به دور خورشید از قرصی از گاز و غبار تشکیل شده‌اند. با این حال، برخی از آن اجرام، یعنی سیارک‌ها و دنباله‌دارها، به نظر می‌رسد که از موادی تشکیل شده‌اند که در قرص وجود نداشته‌اند. حداقل، این مواد نباید در مکان‌هایی که آن اجرام در حال حاضر در آن قرار دارند، وجود داشته باشد و منطقی‌تر است که این اجرام قبل از پراکنده شدن در نقاط دورتر به خورشید نزدیک‌تر شده باشند.
به عبارت دیگر، همه این بررسی‌ها صورت گرفته تا نشان دهد که مشارکت مشتری در شکل‌گیری قمر زمین اهمیت زیادی داشته است.
یکی از فرضیات این است که در دوران اولیه تشکیل منظومه شمسی، برهم‌کنش‌های گرانشی بین مشتری و سیاره‌های دیگر انجام می‌شد که در نهایت منجر به تشکیل موج‌هایی در ابرمولکول‌های حاوی میلیون‌ها سیاره کوچک شد که به آرامی گرد و خاک بیشتری تشکیل دادند و در نهایت به شکل‌گیری سیاره‌ها و قمر‌ها منجر شد.
در این فرضیه، نقش سیاره مشتری بسیار مهم بوده چراکه با جذب و کشش گرانشی خود، این سیاره بزرگ منجر به کاهش سرعت چرخش ابرمولکول‌های حاوی ذرات کوچک شده و این کاهش سرعت، منجر به اتصال و ادغام این ذرات بزرگ‌تر و تشکیل شهاب‌سنگ‌ها، سیاره‌ها و حتی قمر زمین شده است.
مطالعات همچنین نشان می‌دهد که مشتری در کمک به تشکیل قمر زمین نقش مهمی ایفا کرده است و هرچه فرایند تشکیل ماه پیش می‌رفته، نقش سیاره مشتری افزایش نیز تفزایش یافته است.
انتهای پیام/
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است